Od innych psowatych odróżnia go min. mniejsza liczba sutek – lisica ma tylko sześć, a pozostali przedstawiciele rodziny od 8 do 10.
Lis dożywa 15 lat, masa jego ciała może wynosić od 5 do 10 kg (w przypadku lisicy 7,5 kg) a długość ciała waha się pomiędzy 65 cm (52 cm samice) do 85 cm (76cm liszka).
Wygląd, czyli jak lis wygląda
Lis posiada ślepia barwy ciemnożółtej o okrągłych źrenicach. Jego kończyny są krótkie, a tułów wydłużony oraz zakończony długą i puszystą kitą – w jej górnej części znajduje się fiołek czyli gruczoł zapachowy, który w czasie cieczki wydziela ciecz o nieprzyjemnym zapachu.
W zależności od umaszczenia, wśród lisów można wyróżnić:
- Ogniwka – umaszczenie rude połączone z białym.
- Węglarza – boki w kolorze ciemnoszarym z czarnym spodem.
- Popiela – grzbiet w kolorze szaropopielatym z ciemny spodem.
Raz w roku, na wiosnę lisy linieją, czyli zmieniają futro. Tempo procesu linienia zależy od zdrowia danego lisa – zdrowy lis w maju ma już nowe, chory jeszcze w czerwcu może nosić stare pokołtunione futro.
Ciekawostka
Czy wiedziałeś że mało który lis nie wychowuje swojego potomstwa? Po pokryciu lisicy lis opuszcza norę, szukając kolejnej liszki. Gdy cieczka się skończy lisy łączą się w losowe pary.
Pokarm, czyli co je lis
Lis jest zwierzęciem wszystkożernym w pełni tego słowa wymiarze. Lis żywi się głównie drobną zwierzyną (małe ssaki, ptaki), nie pogardzi także płazami, rybami, owadami (wraz z larwami), owocami, a nawet… padliną. Nienadaremnie nazywany jest sanitariuszem lasów, ponieważ preferuje polować na jednostki słabe, chore, a nawet na zwierzęta potrącone przez samochody lub maszyny rolnicze.
Rozród u lisa
Cieczka, czyli ruja zaczyna się z końcem stycznia i trwa do końca lutego. Podczas jej trwania samce przejawiają dużą aktywność i można zobaczyć pary lisów (suka z psem), które igrają ze sobą i nie zwracają uwagi nawet na człowieka. Ciąża trwa około 53 dni, a lisica wydaje na świat od 4 do 8 młodych.
Tryb życia lisa
Lis prowadzi nocny tryb życia. W zimę z uwagi na trudniejsze zdobywanie pokarmu można go spotkać także za dnia. Również samica podczas wychowu młodych poluje w dzień. Lis z natury jest bardzo ruchliwy, a cały czas spędza na zdobywaniu pokarmu lub w pogodne dni wypoczywa między krzakami i wśród traw.
Podczas złej pogody, lub gdy czuje się zaniepokojony lis chowa się w jednej ze swych nor (tylko niektóre służą mu za stałe schronienie, reszty używa jedynie tymczasowo).
Lisie nory znajdują się w miejscach suchych i niedostępnych, jednak nie zawsze są budowane przez samych zainteresowanych. Lisy często wykorzystują opuszczone borsucze lub królicze nory. Może się zdarzyć, że lis będzie dzielił podziemny system z borsukiem – wtedy każdy z nich ma własne okna (wyjścia z nor) oraz własne tunele.
Nigdy nie rozgrzebuj lisich nor! Służą one wielu lisim pokoleniom, mogą mieć one wiele metrów i być wybudowane nawet kilkadziesiąt lat temu!
Naturalni wrogowie lisa
Dorosły lis ma tylko trzech wrogów – wilka, rysia oraz człowieka. Młodym lisom zagrażają także ptaki drapieżne czyli jastrzębie gołębiarze, orły a także… kruki!
Zmysły
Lis jest typowym łowcą, posiada bardzo dobrze rozwinięty zmysł słuchu (usłyszy każdy szmer, ze znacznej odległości), wzroku oraz węchu (dobrze wyczuwa zapach człowieka i padliny).
Jakie dźwięki wydaje lis
Lis wydaje dźwięki podobne do psa. Podczas walki oraz cieczki szczeka (w sposób przypominający szczekanie psa), a ranny skamle. Posłuchaj
Inne odmiany lisa:
- Lis srebrny (vulpes vulpes argentata); występowanie Ameryka Północna, Syberia
- Lis stepowy (Vulpes corsac)(korsak); występowanie stepy południowo-wschodniej Europy
- Lis fenka (Vulpes zerdo); występowanie Afryka
Zdjecia lisa
[et_pb_gallery gallery_ids=”291,288,290,289″ zoom_icon_color=”#ffffff” hover_overlay_color=”rgba(0,0,0,0.67)” admin_label=”Galeria” _builder_version=”3.0.87″ use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”][/et_pb_gallery]
Odgłosy zwierząt, mogły zostać umieszczone dzięki uprzejmości Pana Andrzeja Otrębskiego, autora strony poświęconej myślistwie.
Pisząc artykuł oprócz własnych obserwacji podpierałem się następującą literaturą:
- Leksykon przyrodniczy, ssaki, Josef Reichholf, Świat książki, Warszawa 1996 s. 176 – 181
- Encyklopedia dzikich zwierząt, Lasy liściaste, wyd. Delta Świat Książki, 1992 s. 25 -44
- Poradnik Myśliwski zwierzyna drobna, Szczepocki Jan, wyd. Bellona 2010 – bardzo fajna obszerna pozycja z bardzo zdrowym podejściem do przyrody. Polecam
